قدیمی ترین جوراب دنیا! - اخذ ویزا

مطمئنا احتراع جوراب قدمتی بیش از دو هزار سال دارد اما نکته عجیب درباره این جوراب قرمز رنگ این است که توانسته بعد از حدود 2 هزار سال همچنان سالم بماند. این جوراب خیلی قدیمی در بین سال های 250 تا 420 میلادی در مصر درست شده و بافت آن به قدری جالب است که شاید نتوانید به سادگی چشم از آن بردارید. این جوراب در شهر باستانی اوکسیرینخوس از کنار رود نیل از اعماق زمین حفر شده و انگشت های جداگانه آن به خوبی نشان می دهد که همراه صندل استفاده می شده است. نکته مجذوب نماینده درباره این جوراب، تکنیکی است که برای درست کردن آن به کار گرفته شده، تکنیکی زمان بر که با روش بافتنی که امروز از آن استفاده می کنیم کاملا فرق دارد و معمولا برای لباس هایی مثل کلاه، جوراب و دستکش استفاده می شده است. این روش روشی بود که در زمان ما قبل تاریخ قبل از بافتن با دو میل که امروز به طور استاندارد استفاده می گردد به کار می رفت. میله های بافتنی در ان زمان از چوب و یا استخوان صاف درست می شدند و بین 6 تا 10 سانتی متر طول داشتند.

این جوراب های مصری در اواخر قرن نوزدهم در قبرستان شهر باستانی اوکسیرینخوس از زمین بیرون آمد و در سال 1900 به وسیله آلبرت تیلور به موزه ای در لندن داده شد. با تماشا این جوراب شاید باور نکنید که حدود 2 هزار سال از عمرش می گذرد چون ظاهرش ااصلا به این سن و سال نمی خورد! البته سایز جوراب ها هم خیلی بزرگ است و کاملا معلومه که صاحب آن بزرگ پا بوده است! رنگ جوراب ها قرمز روشن است و واقعا عجبب است که بعد از این همه سال تا این حد براق و روشن مانده است. هنوز به درستی معلوم نیست که آیا مصریان باستان از این جوراب هر روز استفاده می کردند؟ و آیا آن را واقعا به همره صندل می پوشیدند؟ از آنجایی که این جوراب در محل دفن مرده ها پیدا شده این فرضیه هم قوت می گیرد که شاید این جوراب جزو لباس هایی بوده که همراه مرده ها به خاک سپرده می شده و شاید اصلا هیچ کس از آن استفاده نکرده باشد.

از آن جایی که جنس کاموا شنماینده و ضعیف است کاملا معین است که چرا لباس های بافتنی نمی توانند هزاران سال دوام بیاورند. فیبر کاموا با گذر زمان به آسانی شکسته می گردد برای همین هم هست که نمی توانیم به راحتی تاریخچه و پیشینه لباس های بافتنی را کشف کنیم. اما با همه توصیفاتی که از لباس های بافتنی گفتیم این جوراب بافتنی توانسته همه معادلات را به هم بزند و با گذشت دو هزار سال همچنان سالم بماند. این جوراب اسرار آمیز در موزه ویکتوریا و آلبرت شهر لندن نگهداری می گردد و روزانه افراد زیادی با تماشا آن به قدمت طولانی مصر بیشتر از گذشته پی می برند. با تحقیقاتی که موزه انجام داده برای بافت این جوراب از تکنیک یک میله و از پشم سه لایه استفاده شده است. نکته جالب توجه درباره این جوراب این است که قسمت انگشت های آن به دو قسمت تقسیم شده است. می توانید تصور کنید که یکی از اولین نمونه های بافتنی دنیا یک همچین ظاهر مجذوب نماینده بامزه ای داشته باشد؟ اگر این جوراب را از زوایای مختلفی ببینید احتمالا برایتان عجیب تر به نظر می آید و شاید فکر کنید این جوراب اصلا برای انسان ها درست نشده و برای پریان است. تنها دلیلی که برای توجیه انگشت های جدا شده آن می توان آورد این است که آن را به همراه صندل می پوشیدند.

متخصصان فکر می نمایند که برای بافتن این جوراب از روش بافتنی که امروز به کار می رود استفاده نشده است، واضح است که امروز برای بافتن از دو میله استفاده می کنیم اما برای بافتن این جوراب از یک میله به کار گرفته شده است. موزه پتری در لندن روش بافتن به یاری یک میله را نشان می دهد که اگر علاقمند به دانستن این روش باشید می توانید به این موزه بروید. اگر نمی توانید سفری به لندن داشته باشید می توانید انواع این لباس های بافتنی را در آلبوم های آنلاین نگاه کنید. این جوراب هیچ شباهتی به جوراب هایی که امروز می پوشیم ندارد و همین موضوع می تواند مجذوب نمایندهیت های آن را برایمان دو چندان کند. احتمالا برای درست شدن این جوراب از ترکیبی از بافتن و دوختن استفاده شده تا جورابی درست گردد که کاملا میزان پاست.

منبع: craftsy.com