میانگین قرارداد هندبالیست ها 100 میلیون، رقم های پایین عامل اصلی لژیونر شدن
به گزارش اخذ ویزا، رقم قردادهای هندبالیست هایی که در لیگ ایران بازی می نمایند آنقدر کم است که حتی تمایلی به بیان آن ندارند اما در مقابل بیشتر لژیونرها بیش از یک میلیارد دریافت می نمایند.
به گزارش خبرنگاران، هندبال ایران لژیونرهای زیادی دارد که در لیگ کشورهای مختلف مشغول هستند. علت کوچ هندبالیست های ایرانی به باشگاه های کشورهای دیگر، مسائل موجود در هندبال ایران در چند سال گذشته بوده است. تغییر در راس فدراسیون، پویا نبودن لیگ برتر، پایین بودن میزان قراردادها، راه نیافتن تیم های ملی هندبال به نیمه نهایی مسابقات آسیایی، راه نیافتن به مسابقات جهانی، همه و همه سبب شده تا هندبال ایران در این سال ها از نقطه اوج خود فاصله بگیرد. اصلی ترین دلیل بازیکنان برای لژیونر شدن پایین بودن رقم قراردادهای لیگ برتر است که سبب شده آن ها راهی کشورهای اروپایی شوند.
مقایسه مبالغ قراردادی در رشته های توپی
رقم قرارداد هندبالیست ها در لیگ داخلی در قبال سایر رشته های توپی آنقدر کوچک است که حتی بازیکنان تمایلی به بیان آن ندارند. سقف قرارداد آن ها در فصل گذشته برای تیم قهرمان 150 میلیون تومان بود. البته این مبلغ برای بهترین بازیکنان در تیم قهرمان و نایب قهرمان بود و رقم قرارداد برای سایر بازیکنان و سایر تیم ها یک سوم این مبلغ هم نمی شد. این در حالی است که بازیکنان ایران در رشته هایی همچون والیبال و بسکتبال چندین برابر این رقم را دریافت می نمایند. با توجه به شرایط اقتصادی کشور نه باشگاه های هندبال توان پرداخت بیش از این مبلغ را دارند و نه هندبالیست ها می توانند با این شرایط در لیگ ایران ادامه دهند و راهی جز لژیونر شدن برای آن ها نمی ماند.
والیبال | بسکتبال | هندبال |
---|---|---|
700 میلیون | 400 میلیون | 100 میلیون |
قرارداد یک میلیاردی لژیونرهای هندبال ایران
در حالی که گفته می گردد قرارداد بعضی از لژیونرها هزار یا دو هزار دلار است و حضور در بعضی از لیگ های خارجی منفعتی برای بازیکنان نخواهد داشت اما بیشتر لژیونرهای ایرانی حدود یک میلیارد و در بعضی از موارد بیش از یک میلیارد درآمد دارند.
محسن باباصفری، الله کرم استکی، شاهو نصرتی، سعید حیدری راد و علیرضا موسوی که در لیگ رومانی و سجاد استکی، پویا نوروزی نژاد و سعید برخورداری نیز که در لیگ های فرانسه، آلمان و اسپانیا مشغول هستند بیش از یک میلیارد درآمد دارند. با وجود شرایط موجود در هندبال حتی قراردادهای با رقم های کمتر نیز می تواند برای بازیکنان هندبال وسوسه نماینده باشد.
فدراسیون هندبال قوانینی را برای لژیونر شدن در نظر گرفته و در صورت رعایت این قوانین ITC بازیکنان را صادر خواهد نمود. یکی از مهمترین موارد در این شیوه نامه محدودیت در انتخاب تیم ها و کشورها است. بر این اساس بازیکنان مجازند تنها پیشنهاد از کشورهای آلمان و فرانسه (به صورت آزاد در همه تیم ها)، اسپانیا، پرتغال، مقدونیه، لهستان، کرواسی، دانمارک، مجارستان، رومانی (چهار تیم اول لیگ برتر)، نروژ، سوئد، سوییس، اسلونی و چک (دو تیم اول لیگ برتر) را بپذیرند.
همچنین موارد دیگر این شیوه نامه صدور فرم ITC توسط فدراسیون هندبال و به صورت محدود و یک ساله، در اختیار گذاشتن بازیکنان ایرانی الزاماً از دو هفته قبل از آغاز مسابقات در IHF days ، بازی های آسیایی، قهرمانی آسیا و انتخابی المپیک است. همچنین حداقل دستمزد قرارداد بازیکنان ملی پوش در رده های مختلف به مبلغ 130 میلیون تومان لحاظ شده است.
تصویب این شیوه نامه برای در اختیار بودن لژیونرها در مسابقات مهم و اصلی اهمیت زیادی دارد اما به نظر می رسد با توجه به شرایط موجود در هندبال بعضی از این قوانین چون تعیین تعداد محدودی تیم و کشور سخت گیرانه به نظر می رسد. خصوصا در مواقعی که هندبال ایران هیچ رویدادی را پیش رو نخواهد داشت.
به نظر می رسد فدراسیون هندبال اکنون باید در کنار این شیوه نامه فکری هم به حال پویا شدن لیگ برتر، جذب اسپانسرهای اقتصادی قوی، حذف تیم های ضعیف با قراردادهای اقتصادی اندک، فراهم کردن امکان پخش تلویزیونی از شبکه ورزش کند تا حقی از بازیکنان که مجبور هستند در ایران بازی نمایند ضایع نگردد.
سعید برخورداری لژیونر هندبال ایران در خصوص لژیونر شدن بازیکنان و سطح تیم های اروپایی آن ها به خبرنگاران گفت: در خصوص بازیکنانی که در لیگ اسپانیا، فرانسه، بوندسلیگای آلمان و چمپیونز لیگ اروپا بازی می نمایند باید بگویم سطحش تعیین است و احتیاج ندارد کسی در خصوصش نظر دهد. اسپانیا قهرمان جهان و اروپا است و سطح ورزشش نه تنها در هندبال بلکه در همه رشته ها در جهان تعیین است. باید دید تعیینا منظورشان چیست. به هر حال آن هایی که در کشورهای صاحب هندبال بازی می نمایند، سطح شان تعیین است و حرفی نیست. از طرفی وقتی بازیکنان می بینند شرایط به لحاظ اقتصادی و همچنین به لحاظ دریافت حق قرارداد فراهم نیست تمایل دارند در هر سطحی بیرون از ایران بازی نمایند. این موضوع منطقی هم هست. اگر شرایط در ایران فراهم باشد بازیکن ترجیح می دهد در کشور خودش بازی کند اما من می دانم بعضی از تیم ها مبالغ قراردادی بازیکنان را حتی پرداخت نمی نمایند.
منبع: خبرگزاری ایسنا