درگذشت رابرت موگابه، قهرمان و ضدقهرمان دو نسل زیمبابوه - اخذ ویزا

به گزارش سایت شبکه خبری بی بی سی، رابرت موگابه که زمانی در یکی از سخنرانی های خود گفته بود تنها خدا می تواند او را از سمتی که دارد، خلع کند، کیلومترها دور از خانه اش، زخم خورده از مردم خود و تنها و دلشکسته درگذشت و زندگی درام گونه اش با مرگ او بر اثر کهولت سن به خاتمه رسید. او از اوایل بهار سال جاری در بیمارستانی در سنگاپور تحت درمان قرار داشت. موگابه 21 فوریه 1924 در جایی که اقلیتی سفید پوست بر آن حکم می راندند و مستعمره انگلیسی ها بود و بعدها رودزیا نام گرفت، به جهان آمد. او در جوانی از جمله منتقدان این حکومت استعماری شد و سال 1964 به خاطر همین فعالیت ها بازداشت شد و یک دهه بدون اینکه تفهیم اتهام یا محاکمه گردد، در زندان به سر برد. او سال 1973 درحالی که هنوز در زندان بود به عنوان رئیس حزب اتحاد ملی زیمبابوه (زانو) که یکی از مؤسسان آن بود، انتخاب شد. یک سال بعد او بلافاصله پس از آزادی به موزامبیک رفت و از این کشور راهنمایی چریک هایی را که با استعمار می جنگیدند به عهده گرفت. انقلاب آنها پیروز شد و موگابه در اولین انتخابات کشورش پس از استقلال بر کرسی ریاست جمهوری نشست و تا سال 2017 آن را ترک نکرد. او در طول 4 دهه حاکمیتش بر زیمبابوه با وجود آنکه وضعیت بهداشتی و تحصیلی کشورش را متحول کرد، نتوانست اقتصاد کشورش را کنترل کند و مردم این کشور در دوره او با رکود مالی و تورم های بالا دست و پنجه نرم کردند. در نهایت نیز اقتصاد تبدیل به پاشنه آشیل او شد و مردمی که زمانی تصاویر او را روی دست می گرفتند و برایش هلهله شادی سر می دادند، زیر پرچم مخالفان و دشمنان وی رفتند و دست به تظاهرات وسیع علیه او زدند. سال های آخر حکومت موگابه، با خشونت های حکومت او علیه مخالفانش گذشت. وی در نهایت سال 2017 تحت فشار نظامیان کشورش برای کناره گیری نهاده شد و در نامه ای با ابراز نگرانی از وضعیت رفاه مردم، استعفای خود از حکومت را گفت. با وجود دو چهره متفاوت قهرمان و ضدقهرمانی که موگابه در طول 37 سال حکومت خود از خویش برجای گذاشت، دیروز اندکی پس از انتشار خبر درگذشت او، امرسون منانگاگوا که زمانی معاون اول موگابه بود و سپس جانشین او شد، در توئیتی سلف خود را نماد آزادیخواهی در کشورش نامید و نوشت: موگابه یک تمثال آزادی و یک هوادار آفریقا بود که حیاتش را صرف قدرتمند کردن و آزادسازی مردمش کرد و مشارکت های او در تاریخ کشور و قاره ما هرگز فراموش نخواهد شد. امیدواریم روح او غرق در آرامش باشد.