چین،جای آمریکا را در افغانستان می گیرد؟ - اخذ ویزا

با ما همراه باشید و با تورهای چین از شگفت انگیزترین کشور دنیا دیدن کنید بر روی دیوار چین سلفی بگیرید، از قصر ممنوعه دیدن کنید و در خیابان شانگهای پیشرفته ترین آسیا قدم بزنید.

مقامهای کابل توسعه یک کریدور مالی 62 میلیارد دلاری چین-پاکستان (CPEC) که در راستای ابتکار عمل موسوم به کمربند و جاده چین (BRI) است را در نظر دارند.

این پروژه که نخستین بار در سال 2013 به وسیله شی جینپینگ، رئیس جمهور چین به جریان افتاد و در سال 2017 در قانون اساسی چین نوشته شد، از سوی مقامهای پکن به اسم یک صندوق توسعه زیرساخت دنیای با هدف مرتبط ساختن بهتر چین با ما بقی دنیا تلقی شده است. چین در راستای این پروژه که هدفش تکمیل شدن تا سال 2049 است، وامهای هنگفتی را به کشورها به منظور حمایت از آنها برای ایجاد زیرساخت بهتر شامل ساختن عظیمراه ها، راه آهن ها و خطوط لوله انرژی نو میان پاکستان، چین و افغانستان پیشنهاد داده است. یک پروژه در دست بحث ساختن یک جاده عظیم میان افغانستان و شهر پیشاور در شمال غرب پاکستان است.

یک منبع خبری به دیلی بیست گفت: بین مقامهای کابل و پکن مذاکراتی بر سر ساخت اتوبان پیشاور-کابل در جریان است.

او ادامه داد: مرتبط کردن کابل با جاده به پیشاور به معنی پیوستن رسمی افغانستان به پروژه CPEC است.

چین دست کم در پنج سال گذشته در کوشش برای توسعه پروژه ابتکار عمل کمربند و جاده به افغانستان بوده است اما باتوجه به دخالت سنگین آمریکا در دولت افغانستان، کابل نسبت به تصویب هر گونه قرارداد نگران ناراضی بودن واشنگتن بوده است.

اما حالا که سربازان آمریکایی پایگاه هوایی بگرام را ترک نموده اند، قرار است از چین با آغوش باز استقبال گردد.

یک منبع به دیلی بیست گفت: در سالهای گذشته تعامل مداومی میان دولت افغانستان و دولت چین وجود داشته اما این سبب مظنون شدن آمریکا به دولت اشرف غنی رئیس جمهور افغانستان شد. غنی نیازمند یک همپیمان با قابلیت ارائه منابع، نفوذ و حمایت نظامی به دولتش است. چین با احتیاط زیاد به نزدیک کردن روابطش با بسیاری از رهبران سیاسی به منظور جلب حمایت سیاسی آنها از پروژه ها در افغانستان به صورت همزمان پرداخته است. دولت چین به سختی میتواند تصور کند که افغانستان به وسیله ابتکار عمل کمربند و جاده در شبکه قرار نگیرد. مطمئنا سرمایه گذاری تزریق شده به اقتصادش باعث استخدام افراد زیادی شده و در غیبت فعالیتهای مالی دیگر، مردم ممکن است از آن استقبال نمایند. اما دورنمای سیاسی در افغانستان دچار اختلاف بوده و بعضی رهبران قومی وجود خواهند داشت که با ابتکار کمربند و جاده مخالفت نمایند نه این که آنها صرفا زیانها را ببینند بلکه به خاطر اینکه عوامل خارجی می خواهند آن را متوقف نمایند.

ژائو لیجیان، سخنگوی وزارت خارجه چین ماه گذشته میلادی تایید کرد که کشورش مذاکراتی را با طرفهای ثالث از جمله افغانستان دارد.

چین امیداور است با استراتژی کمربند و جاده خود بتواند آسیا را به آفریقا و اروپا به وسیله شبکه های زمینی و دریایی که 60 کشور را در بر بگیرند متصل سازد.این استراتژی باعث تقویت نفوذ چین در سراسر دنیا با ارزشی که 4 تریلیون دلار برآورد شده، خواهد شد.

افغانستان می تواند به چین یک جای پای استراتژیک در منطقه از بابت تجارت داده و این که خود این کشور هم به اسم یک کانون مرکزی متصل نماینده خاورمیانه، آسیای مرکزی و اروپا عمل کند.

مایکل کوگلمان، یک کارشناس امور جنوب آسیا به دیلی بیست گفت: خروج واشنگتن از افغانستان به پکن فرصتی راهبردی می دهد.

او بیان نمود: مطمئنا یک خلاء برای پر کردن وجود خواهد داشت اما ما نباید در ظرفیت چین برای پر کردن آن مبالغه کنیم. با از کنترل خارج شدن شرایط امنیتی در افغانستان، چین باید بتواند کارهای خیلی زیادی برای عمیق تر ساختن جای پایش انجام دهد. این امر تا حد زیادی به این بستگی دارد که آیا چین می تواند با طالبانی که به نفوذش صرف نظر از حفظ کردن یا نکردن قدرت ادامه می دهد، به تفاهم برسد. اگر طالبان مسئله ای با این که چین به ایجاد زیرساخت و پروژه های دیگر در افغانستان بسازد، نداشته باشد، پکن در صندلی خیلی بهتری قرار خواهد داشت.

310 310