کرونا با درگیر کردن گوش، منجر به کم شنوایی می گردد - اخذ ویزا

به گزارش خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشکی خبرنگاران به نقل از مدیکال اکسپرس، بسیاری از بیماران کرونایی علائمی مانند کاهش شنوایی و وزوز را گزارش نموده اند. سرگیجه و مسائل تعادل نیز ممکن است رخ دهد، که نشان می دهد ویروس سارس-کوو-2 ممکن است بتواند گوش داخلی را آلوده کند.

یک مطالعه نو از MIT و چشم و گوش ماساچوست شواهدی را ارائه می نماید که نشان می دهد این ویروس واقعا می تواند سلول های گوش داخلی از جمله سلول های مویی را که هم برای شنوایی و هم برای تعادل حیاتی هستند، آلوده کند. محققان بعلاوه دریافتند که الگوی عفونت مشاهده شده در بافت گوش داخلی انسان با علائم مشاهده شده در مطالعه روی 10 بیمار کووید-19 که انواع علائم مرتبط با گوش را گزارش نموده بودند، مطابقت دارد.

محققان از مدل های سلولی نو و بافت گوش داخلی انسان بالغ برای مطالعات خود استفاده کردند. دسترسی محدود به چنین بافتی مانع از مطالعات قبلی کووید-19 و سایر ویروس هایی شده است که می توانند باعث کاهش شنوایی شوند.

پروفسور لی گرکه در موسسه پزشکی MIT می گوید: داشتن مدل ها اولین گام است و این کار اکنون مسیری را برای کار نه تنها با سارس-کوو-2 بلکه سایر ویروس هایی که بر شنوایی تاثیر می گذارند باز می نماید.

کنستانتینا استانکوویچ، دانشیار سابق دانشکده پزشکی هاروارد و رئیس سابق گوش شناسی و نوروتولوژی در چشم و گوش ماساچوست که اکنون پروفسور بنیاد برتارلی و رئیس بخش جراحی گوش و حلق و بینی و سر و گردن در دانشکده پزشکی دانشگاه استنفورد است در این مطالعه حضور داشت. مینجین جئونگ، فوق دکترای سابق آزمایشگاه استانکوویچ در دانشکده پزشکی هاروارد که اکنون در دانشکده پزشکی استنفورد است، نویسنده اصلی این مقاله است.

قبل از آغاز همه گیری کووید-19، گرکه و استانکوویچ آغاز به همکاری روی پروژه ای برای توسعه مدل های سلولی با هدف مطالعه عفونت های گوش داخلی انسان کردند. ویروس هایی مانند سیتومگالوویروس، ویروس اوریون و ویروس های هپاتیت همگی می توانند باعث ناشنوایی شوند، اما دقیقا نحوه انجام این کار به خوبی درک نشده است.

در اوایل سال 2020، پس از ظهور ویروس سارس-کوو-2، محققان برنامه های خود را تغییر دادند. استانکوویچ آغاز به تماشا بیمارانی کرد که دچار کم شنوایی، وزوز گوش و سرگیجه بودند و آزمایش آن ها برای کووید-19 مثبت بود. او به یاد می آورد: در آن موقع خیلی نامعین بود که آیا این ارتباط علی است یا تصادفی، زیرا از دست دادن شنوایی و وزوز گوش بسیار رایج هستند.

او و گرکه تصمیم گرفتند از سیستم مدلی که روی آن کار می کردند برای مطالعه عفونت سارس-کوو-2 استفاده نمایند. آن ها مدل های سلولی خود را با گرفتن سلول های پوست انسان و تبدیل آن ها به سلول های بنیادی پرتوان القایی ایجاد کردند. سپس آن ها توانستند این سلول ها را تحریک نمایند تا به انواع مختلفی از سلول های موجود در گوش داخلی متمایز شوند: سلول های مویی، سلول های پشتیبان، رشته های عصبی و سلول های شوان که نورون ها را عایق می نمایند.

این سلول ها می توانند در یک لایه مسطح و دو بعدی رشد نمایند یا به ارگانوئید های سه بعدی سازماندهی شوند. علاوه بر این، محققان توانستند نمونه هایی از بافت گوش داخلی را که به سختی به دست می آمدند، از بیمارانی که برای اختلالی که باعث حملات شدید سرگیجه یا توموری می گردد که باعث کاهش شنوایی و سرگیجه می گردد، بگیرند.

هم در نمونه های گوش داخلی انسان و هم در مدل های سلولی مشتق شده از سلول های بنیادی، محققان دریافتند که انواع خاصی از سلول ها - سلول های مویی و سلول های شوان - پروتئین های مورد احتیاج برای ورود ویروس سارس-کوو-2 به سلول ها را بیان می نمایند. این پروتئین ها شامل گیرنده ACE2 است که در سطوح سلولی یافت می گردد و دو آنزیم به نام فورین و پروتئاز گذرنده سرین 2 که به ترکیب شدن ویروس با سلول میزبان یاری می نماید.

سپس محققان نشان دادند که این ویروس در واقع می تواند گوش داخلی، به ویژه سلول های مو و تا حدی سلول های شوان را آلوده کند. آن ها دریافتند که سایر انواع سلول های موجود در مدل هایشان به عفونت سارس-کوو-2 حساس نیستند.

سلول های موی انسان که محققان مورد مطالعه قرار دادند، سلول های موی دهلیزی بودند که در حس کردن حرکت سر و حفظ تعادل نقش دارند. سلول های موی حلزون که در شنوایی نقش دارند، در یک مدل سلولی بسیار سخت تر به دست می آیند یا فراوری می شوند. با این حال، محققان نشان دادند که سلول های موی حلزون موش ها نیز پروتئین هایی دارند که اجازه ورود سارس-کوو-2 را می دهند.

اتصال ویروسی

به نظر می رسد الگوی عفونتی که محققان در نمونه های بافت خود پیدا کردند با علائم مشاهده شده در گروهی از 10 بیمار کووید-19 مطابقت دارد که علائم مرتبط با گوش را پس از عفونت گزارش کردند. 9 نفر از این بیماران از وزوز گوش، 6 بیمار سرگیجه و همگی کم شنوایی خفیف تا عمیق را تجربه کردند.

آسیب به سلول های موی حلزون که می تواند باعث کاهش شنوایی گردد، معمولا با اندازه گیری گسیل های گوش و آکوستیک، صدا هایی که سلول های موی حسی هنگام پاسخ به تحریک شنوایی منتشر می نمایند، ارزیابی می گردد. در میان شش بیمار کووید-19 در این مطالعه که تحت این آزمایش قرار گرفتند، همه انتشارات گوش کاهش یافته یا وجود نداشتند.

در حالی که این مطالعه قویا نشان می دهد که کووید-19 می تواند باعث مسائل شنوایی و تعادل گردد، درصد کلی بیماران کووید-19 که مسائل مربوط به گوش را تجربه نموده اند معین نیست.

استانکوویچ می گوید: در ابتدا این به این علت بود که آزمایش های معمول برای بیماران مبتلا به کووید در دسترس نبود و بعلاوه زمانی که بیماران با عوارض تهدیدنماینده تری روبرو بودند، توجه زیادی به کاهش شنوایی یا وزوز گوش نداشتند. ما هنوز نمی دانیم اندازه بروز چیست، اما یافته های ما واقعا احتیاج به افزایش توجه به علائم شنیداری وستیبولار در افراد مبتلا به کووید دارد.

راه های احتمالی ورود ویروس به گوش شامل شیپور استاش است که بینی را به گوش میانی متصل می نماید. استانکوویچ می گوید ویروس ممکن است به وسیله سوراخ های کوچک اطراف اعصاب بویایی از بینی خارج گردد. این امر به آن اجازه می دهد تا وارد فضای مغز شده و اعصاب جمجمه از جمله اعصابی را که به گوش داخلی متصل می گردد، آلوده کند.

اکنون محققان امیدوارند از مدل های سلولی انسانی خود برای آزمایش درمان های احتمالی عفونت گوش داخلی ناشی از سارس-کوو-2 و سایر ویروس ها استفاده نمایند.

بیشتر بخوانید